เวลาที่ผ่านไปได้พิสูจน์แล้วว่า “ภูมิปัญญา” ไม่เคยล้าสมัยและยิ่งทวีความสาคัญมากขึ้นในสถานการณ์ที่ประเทศของเราจะต้องฟื้นฟูสภาพเศรษฐกิจ
ด้วยการเสริมฐานรากการเกษตร และพัฒนาเกษตรกร ซึ่งเป็นคนส่วนใหญ่ของประเทศ และเป็นปัจจัยพื้นฐานสาคัญที่สุดของสังคม
ให้มั่นคง ดังพระราชดารัสของพระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัวที่ว่า…
“ประชาชนนั่นแหละเขามีความรู้
เขาทางานมาหลายชั่วคนแล้ว
เขาทางานอย่างดี
เขามีความเฉลียวฉลาด
เขารู้ว่าตรงไหนควรทากสิกรรม
เขารู้ว่าที่ไหนควรจะเก็บรักษาไว้
แต่ที่เสียก็เพราะ
พวกที่ไม่รู้เรื่อง ไม่ได้ทามานานแล้ว
เลยทาให้ลืมไปว่า
ชีวิตมันเป็นไปได้โดยการทากสิกรรมที่ถูกต้อง”
จาก “รากแก้ว”
บันทึกกระทรวงเกษตรและสหกรณ์ ปีที่ ๑๑๐
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น